After Eight

Zastanawiam się gdzie ten czas tak pędzi. Sekundy, minuty, godziny, dnie, tygodnie, miesiące, lata... Dopiero co byłam małą dziewczynką bawiącą się z koleżankami, a największym problemem było wybieranie ubranek dla lalek. Marzyłam o byciu dorosłą, bo przecież wtedy wszystko można i nikt mnie nie ogranicza. I mam swoją dorosłość w której marzę o powrocie do dzieciństwa. Wtedy było wszystko prostsze, o nic nie musiałam się martwić. Tylko dlaczego przekonujemy się o tym dopiero po wkroczeniu w dorosły świat. Czas ucieka mi przez palce, a ja rozmyślam o tym wszystkim co zrobiłam źle. Chciałabym tak wiele naprawić, postąpić inaczej. Ale czasu cofnąć się nie da i mogę tylko z nadzieją spoglądać w przyszłość i starać się czynić jak najlepiej dla siebie i innych nie popełniając błędów z przeszłości.

Kolejny weekend, z kalendarza ubywają kolejne kartki. Czeka mnie sporo pisania, koniec obijania się. Projekty, recenzje, eseje. Jak wszystko pomyślnie zdam upiekę zaległy tort (tak, tak, pamiętam, że miał być po udanym pierwszym semestrze, ale tak to już bywa, że nie wszystko udaje się od razu zrealizować).
Trochę posmęciłam. Jednak od czasu do czasu mam takie przemyślenia i trochę przeraża mnie fakt, że wszystko tak szybko mija. Chyba lepiej o tym nie myśleć... ;-)
O kuchni nie zapomniałam i jutro pokażę któreś z kolei placuszki. Zrobiłam się monotonna? Może, ale placuszkowa miłość nie pozwala mi przechodzić obojętnie obok nowych przepisów.
Przy okazji, może ktoś będzie zainteresowany kupnem sukienki. Weronika ma na sprzedaż bardzo ładną czarną sukienkę na jedno ramię. Chętnie bym taką wzięła, ale niestety nie mój rozmiar. Możecie zobaczyć ją tutaj.

Spokojnej nocy :-)